Kolebka i mogiła to symbole początku i końca życia. Miejsca kolebki i mogiły Siostry Marty dzieli w linii prostej 804 km. Czasowy dystans to jedynie 30 lat jej życia, które wystarczyły, by osiągnąć utęsknione niebo.
Owoce tych lat można jednak obserwować do dziś, gdyż pamięć o bł. Marcie jest kultywowana szczególnie wokół dwóch ośrodków – Nowego Wieca na Pomorzu i Śniatyna na Ukrainie. W miesiącu maju setki pielgrzymów przybywają zarówno do kolebki, jak i na grób Błogosławionej. Pielgrzymują z nadzieją, że wyprosi dla nich pomoc w ich trudnościach i potrzebach.
Do Śniatyna przybyło w sobotę 16 maja ok. 500 pielgrzymów z różnych stron Ukrainy, a także goście z zagranicy. Pielgrzymka organizowana jest przez Rodzinę Wincentyńską, tak więc w komisji przygotowawczej wydarzenia znaleźli się reprezentanci kilku gałęzi wincentyńskiego drzewa: Zgromadzenia Misji, Sióstr Miłosierdzia, Sióstr Satmarek, greko-katolickich Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego, Sióstr MB od Cudownego Medalika, Konferencji św. Wincentego (SSVP), Wincentyńskiej Młodzieży Maryjnej (JMV) oraz Stowarzyszenia Miłosierdzia św. Wincentego (AIC).
Rodzinne oddanie czci bł. Marcie
GALERIA ZDJĘĆ:
Więcej zdjęć
na stronie PARAFII
W pierwszym dniu spotkania od godz. 8:00 rano przy kościele w Śniatynie odbywała się rejestracja przybywających uczestników, natomiast wewnątrz świątyni trwała adoracja Najśw. Sakramentu. Pielgrzymi przystępowali tam do sakramentu pokuty.
O godz. 12:00 rozpoczęła się uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem Metropolity Lwowskiego ks. Abpa Mieczysława Mokrzyckiego. W homilii przypomniał on, że obecny rok został ogłoszony przez Ojca Świętego Rokiem Życia Konsekrowanego. Przykładem życia oddanego Bogu jest życie S. Marty Wieckiej zwieńczone ofiarną śmiercią. Podkreślił też, że „życie bł. Marty Wieckiej doskonale wpisuje się w teraźniejszość Ukrainy, która odbudowuje fundamenty wiary, uczy się prawdziwej miłości i nie traci nadziei na to, że przyjdzie pokój i pojednanie”.
Jeszcze w kościele głos zabrał mer Śniatyna – Szumko Anatolij Bogdanowicz, który zachęcał do praktykowania miłości bliźniego za przykładem błogosławionej.
Po wspólnym obiedzie, który był okazją do rozmów i zawarcia nowych znajomości, o godz. 15:30 rozpoczęła się w pobliskiej szkole praca w grupach. Pielgrzymi z wielką otwartością dzielili się swoimi przemyśleniami na temat darów S. Marty: daru przepowiadania przyszłości, daru czytania w ludzkich duszach, a przede wszystkim daru skutecznego apostolstwa.
O godz. 17:30 przy kościele rozpoczął się koncert ewangelizacyjny zespołu S.Anto (nazwa nawiązuje do św. Antoniego, jako że zespół związany jest ze zgromadzeniem franciszkanów). Chrześcijańskie piosenki oraz ukraińskie ludowe rytmy pociągnęły do wspólnego tańca pielgrzymów w każdym wieku i stanie życia…
Modlitewny krąg stanowił zwieńczenie koncertu i pikniku, po czym wszyscy udali się do kościoła, by wysłuchać świadectw osób konsekrowanych, dzielących się historią swojego powołania oraz radością z oddania Chrystusowi.
O godz. 20:30 od kościoła wyruszyła procesja, która ze śpiewem maryjnych pieśni na ustach, pod eskortą milicji, przemierzyła miasteczko kierując się do grobu bł. Marty Wieckiej na miejscowym cmentarzu. Na grobie umieszczony był ozdobny relikwiarz z pamiątkami po Siostrze Marcie (ziemia z grobu, modlitewnik i oryginalny list Błogosławionej do matki). Po modlitwie relikwie zostały przewiezione w uroczystej procesji do kościoła i umieszczone w bocznej kaplicy. Część pielgrzymów trwała na adoracji w kościele prawie do północy
Drugi dzień spotkania (niedziela 17 maja) rozpoczęto wspólną jutrznią. Śniadanie spożyto pod gołym niebem na placu przykościelnym. Dalsza część programu przewidywała oddanie czci relikwiom bł. Marty. Długi szereg jej czcicieli w skupieniu przesuwał się ku okazałemu relikwiarzowi, by oddać hołd Szarytce oddanej całym sercem Bogu i Ubogim. Czekano, by relikwię ucałować, położyć na niej głowę lub cicho wyszeptać prośbę. W tle chór greko-katolickich Sióstr Miłosierdzia śpiewał piękny akatyst ku jej czci.
O godz. 10:30 rozpoczęła się celebracja Mszy św., której ponownie przewodniczył Abp Mokrzycki. Tematem homilii było tym razem powszechne powołanie do jedności, o którą modlił się nasz Pan w Wieczerniku. Ksiądz arcybiskup nawiązał też do postaci Siostry Marty, której choroba i śmierć zjednoczyły mieszkańców Śniatyna. „Polacy, Ukraińcy i Żydzi, prosili o cud. I stał się cud, ale nie cud fizycznego uzdrowienia, lecz cud jedności w modlitwie. I trwa on do dziś dnia, gdyż przy grobie błogosławionej zatrzymują się ludzie różnych narodowości i wyznań prosząc «Mateczkę» o potrzebne łaski”. Na koniec ksiądz Arcybiskup przypomniał o rozpoczynającej się Peregrynacji Relikwii Marty Wieckiej po całej Ukrainie, a także wyraził nadzieję na spotkanie w Śniatynie za rok.
Po celebracji głos zabrał Przełożony misjonarskiej Wiceprowincji św. Cyryla i Metodego – ks. Tomaž Mavrič CM. Podziękował organizatorom spotkania za ich trud i zachęcił obecnych do korzystania z dziedzictwa Rodziny Wincentyńskiej. Pielgrzymkę zakończył wspólnotowy obiad.
Chociaż grób kojarzony bywa z przeciwieństwem nadziei, to jednak spotkanie przy mogile i pamiątkach po Siostrze Marcie stało się kolejny raz źródłem nadziei dla przybyłych wiernych, dla rodziny wincentyńskiej i dla narodu ukraińskiego.